طعم تلخ واردات شکر
دنیای اقتصاد : «سه کشتی مملو از شکر بهزودی در بنادر ایران پهلو میگیرد.» این آخرین خبری بود که قائممقام وزیر جهاد کشاورزی در امور تجارت و تنظیم بازار با رسانهها در میان گذاشت که هم تب اعتراضها را کم کند و هم اطمینان دهد که آشفتگی تلخ بازار شکر، مقطعی و زودگذر است. علیرضا پیمانپاک در واکنش به افزایش سرسامآور قیمت شکر و محصولات وابسته به آن، قیمت مصوب این کالا یعنی ۲۸هزار تومان را یادآور شد و گفت: «شکرهای وارداتی برای تنظیم بازار در بازار توزیع خواهد شد و از اواخر مهر ماه نیز شکرهای داخلی به بازار خواهد رسید.» به گفته این مقام مسوول «از بیستم مهر تا آخر ماه جاری حجم قابلتوجهی شکر چغندری و نیشکر عرضه میشود و بازار بهطور کامل متعادل خواهد شد.» پیمانپاک مجددا تاکید کرد: «قیمت شکر همان قیمت مصوب قبل یعنی ۲۸هزار تومان بهصورت فله است و نرخ شکرهای بستهبندیشده نیز توسط سازمان حمایت مصرفکنندگان و تولیدکنندگان با توجه به هزینههای بستهبندی، حقالعمل و توزیع تعیین میشود.» آنگونه که از توضیحات و تصمیمات وزارت جهاد کشاورزی در روزهای گذشته برمیآید این وزارتخانه از وضعیت بیسروسامان شکر بیاطلاع نیست و تلاش دارد با واردات، بهزعم خود هم بازار و هم قیمتها را متعادل کند؛ اما سوال اینجاست موجودی شکر در کشور، تا چه اندازه در تورم قیمت محصولات شکربر در بازار رسمی نقش داشته است؟ طبیعتا اگر گرانی شکر به دلیل کاهش یا کمبود این کالا بود، جز افزایش تناژی شکر و سایر شیرینکنندهها چه از راه تولید و چه واردات هیچ راهحل دیگری برای تنظیم بازار وجود نداشت، اما آماری که از سوی مبادی رسمی اعلام شده، نشان دیگری میدهد. به گواه آمار رسمی، کشور ما در سال به ۲ میلیون و ۳۰۰هزار تن شیرینکننده ازجمله شکر نیاز دارد که بین ۵۰۰ تا ۷۰۰هزار تن (۲۰ تا ۲۵درصد) آن به مصرف خانوار و یک میلیون و ۷۰۰هزار تن (۷۵ تا ۸۰درصد) به مصرف صنف و صنعت میرسد.
منبع: گسترش